Bağcıklarımı Kim Bağladı?
Koşuyorum , durmadan , nereye gittiğimi bilmeden , koşuyorum . Arkamdan kovalayan mı var, yetişmem gereken bir yer mi var, nereye böyle hızlı hızlı ? Bilmiyorum , geç kalmış gibi hissediyorum . Hayata, sevgiye , okumadığım kitaplara , izlemediğim filmlere , kendime … Hiç düşünmeden attım ilk adımı , ne zaman olduğu hatırımda olmayan o adımı . Durup soluklanmam lazım , daha hızlı koşabilmek için , varabilmek için . Yoruldum , durmam lazım , nefesim daralıyor . Durabilir miyim ? Korkuyorum , ben hiç durmadım ki! Sadece koştum ; yürümedim , emeklemedim , koştum ben. Korku... Beni yola başlatan , tanrıyı yaratan ...Korku... Gözlerim attığım her adımda , takılmamak için , düşmemek için . Sadece ayakkabımın bağcıklarını ve tökezlediğim taşları gördüm ben. Başka bir şey bilmem , sadece ilerlemekten başka . Hep atacağım her adıma baktığım için iki büklüm olan boynum ağrıyor . Gerçi önceden nasıldı hatırlamıyorum . Dik miydi a